Martwy papieros zgaszony na parapecie

wciąż wilgotny od kącików twych ust

schnie w promieniach późnego słońca

zapomniany jak setki mu podobnych

Jego dusza wyssana przez ciebie

jeszcze walczy w płucach o nadzieję

lecz ta nie nadejdzie już nigdy

rozpłynie się tylko i zniknie