Skrawki

Na skrawku papieru

swe myśli umieszczam

nie ma ich dużo

więc zmieszczę się

Na skrawku papieru

swe życie opisuję

niewiele go było

więc zmieszczę się

Na skrawku papieru

swe marzenia punktuję

nie ma ich wiele

więc zmieszczę się.

Oddam swe serce 

na rynek wtórny

może ktoś zechce

wyciągnąć z trumny

Serce ocalić

przygarnąć sobie

truchło zostawić

leżące w grobie

Trochę złamane

prosto z lumpeksu

choć używane

rarytas z Peweksu

Jak nie ma chętnych

żadnych na pewno

sukces dość mętny

zostanie ze mną.

Pełnia księżyca

do której wyć mam ochotę

oślepia mnie swoim blaskiem

i nie widzę sensu już

Pozostaje mi wyć do poduszki

jak każdej innej nocy

i tylko alkohol pozwala zasnąć

na chwilę zniknąć z tego świata

Rano otworzę oczy i nie wiem

czy dostrzegę jakikolwiek sens

z nadzieją zasypiam 

budzę się bez niej...

Dzień następny

po ostatnim

jest ostatnim

po raz wtóry

tych ostatnich

mam tak wiele

czy doczekam się 

pierwszego?

Koniec końców, wszystko płynie

i spłynęły nasze szanse

po zachodzie reszta zginie

uwięziona w kruchej bańce

A ta pękła tuż nad dachem

i zniknęła bezpowrotnie

tamto było starym łachem

wyrzuconym zbyt pochopnie

Pozostało cmentarzysko

depresyjne i tak mroczne

pochowane tam jest wszystko

usta, serca, gałki oczne

Brak nadziei, ból istnienia

i wkurwienie przeogromne

bo tu nic się nie zmienia

zagubienie w gąszczu wspomnień

Wraz ze świtem stąd odchodzę

gdzieś wyjadę, pójdę, umrę

mały plecak, ciągle w drodze

a na końcu znajdę trumnę.

To był jazz

ciągła improwizacja

seks to płyta winylowa

brud i trzaski

To jest muzyka

banał lecz prawdziwy

byliśmy duetem

zbyt skupionym na solówkach

Sens jest oczywisty

ciągłe szukanie zespołu

lecz prawda jest okrutna

bez fałszowania się nie da

Lecz ciągłe próby

doprowadzą do perfekcji

albo do śmierci

obie opcje biorę w ciemno

Przedstawienie odwołane

Reżyser porzucił projekt

Aktorzy wybrali inne role

Nikt nie wierzył w sukces

Nikt nie wierzył w nas

Nawet MY...