Patrzę na moje stopy

stojąc na krawędzi mostu

krok w tył- życie

krok w przód- śmierć

Lecz życie już nie bawi

nie podnieca jak dawniej 

choć może zawsze tak było

i tylko mam już dość

Patrzę w otchłań wody

patrzę w gwieździste niebo

patrzę w straconą przeszłość

patrzę w niepewną przyszłość

Wypatruję mojego Anioła,

który przyleci i mnie ocali

porwie wysoko ku niebu

pokaże lepsze jutro

Lecz Anioł nie przylatuje

czy znowu mnie zostawił?

nagle zza pleców słyszę szept

"zaczekaj, nauczę cię pływać..."